C4H6O6 Basisch wijnsteenzuur CAS 526-83-0 en normale opslag met structurele formule

Wijnsteenzuur is een wit kristallijn organisch zuur dat van nature voorkomt in veel planten, met name druiven, bananen en tamarinden.Het wordt aan andere voedingsmiddelen toegevoegd om een zure smaak te gevenZouten van wijnsteenzuur staan bekend als tartraten. Het is een dihydroxy-derivaat van zuurzuurzuur.

Wijnsteenzuur werd voor het eerst geïsoleerd uit kaliumtartraat, dat in de oudheid bekend stond als tandsteen, rond 800 door de Perzische alchemist Jabir ibn Hayyan,Hij was ook verantwoordelijk voor tal van andere chemische processen die nog steeds in gebruik zijn.Het moderne proces werd in 1769 ontwikkeld door de Zweedse scheikundige Carl Wilhelm Scheele.Die zijn vermogen om gepolariseerd licht te draaien heeft waargenomenLouis Pasteur vervolgde dit onderzoek in 1847 door de vormen van wijnsteenzuurkristallen te onderzoeken, die hij asymmetrisch vond.Pasteur was de eerste die een puur monster van levotartarsulfzuur produceerde.

Wijnzuur is misschien het meest direct herkenbaar voor wijndrinkers als de bron van "wijndiamanten", de kleine kaliumbitartraatkristallen die zich soms spontaan op de kurk vormen.Deze "tartraten" zijn onschadelijk, hoewel ze soms worden verward met gebroken glas, en worden in veel wijnen voorkomen door koude stabilisatie.De tartraten die aan de binnenkant van verouderde vaten overblijven, waren ooit een belangrijke industriële bron van kaliumbitartrat.

Maar wijnsteenzuur speelt chemisch gezien een belangrijke rol en verlaagt de pH van het fermenterende "must" tot een niveau waar veel ongewenste bederfbacteriën niet kunnen leven.en werkt als conserveringsmiddel na gistingIn de mond geeft wijnzuur een deel van de tartheid van de wijn, hoewel citroenzuur en bofzuur ook een rol spelen.